عمرش همه مصروف گل افشاني گشت تا آنکه به تصوير سخن، ماني گشت در کورة شعر ناب، با سوز و گداز استاد به شيوة سخنداني گشت در نعت نبي و گفتن مدح علي هم قافله با وصال و کاشاني گشت چون ذرّه به خورشيد ولايت پيوست روشنگر بزم شعر روحاني گشت از فاطمه گفت و از حسين و حَسَنَش در هالة مِهر دوست، نوراني گشت تا بود اگر طايي شمراني بود چون رفت به حق طايي رضواني گشت فاني نتوان گفت به آن کس که «شباب» از خويش گذشت و در خدا فاني گشت طايي شمراني از شعراي تواناي اهل بيتي اهل و ساکن در شميرانات و يکي از اعضاء انجمن هاي مذهبي و ادبي تهران که سالها افتخار دوستي و مراوده با ايشان و برادر شاعرش بسيط که خوشبختانه در قيد حيات هستند داشته و دارم اشعار زنده ياد طايي در کاشي کاريهاي مسجد لواسان نشاندهنده ارادت اين شاعر به خاندان عصمت و طهارت است در فقدانش سروده ام؛ کرج 13/2/1376