تقويم عمر

← بازگشت به فهرست اشعار

تقويم زمان من به پنجاه رسيد جاي گل خنده بر لبم آه رسيد هنگام نشاط و شادماني بگذشت هنگامة ناتواني از راه رسيد با طي شدن دور جواني و جنون غم بر دل خسته، نا به‌دلخواه رسيد معلوم نشد چگونه بگذشت زمان روزم شد و شب ز رَه به ناگاه رسيد اندوهِ زِ کفِ دادن دوران شباب مانند شرر به خرمن کاه رسيد درة بَرَغان 5/4/71